Πώς να μην καταστρέψεις τις φωτογραφίες του γάμου σου πριν καν βγεις απ’ το σπίτι
Θα σου πω κάτι που ίσως δεν το έχεις σκεφτεί: οι πιο πολλές φωτογραφίες που θα δεις ξανά και ξανά δεν θα είναι στην εκκλησία ή στη δεξίωση. Θα είναι από το πρωί, στο σπίτι. Εκεί που όλα ξεκινούν.
Κι όμως, είναι κι εκεί που μπορούν όλα να πάνε λάθος — όχι επειδή «δεν είχες το σωστό make-up», αλλά επειδή το χάος του πρωινού μπορεί να σε ρουφήξει. Και τότε οι φωτογραφίες σου θα μοιάζουν με «survivor mode» αντί για μνήμες χαράς.
Μην γεμίσεις το σπίτι με κόσμο
Ναι, θέλουν όλοι να είναι εκεί: φίλες, ξαδέρφες, θείες, γείτονες. Αλλά αν το σπίτι γίνει αποθήκη ανθρώπων, θα έχεις φωτογραφίες μόνο με πλάτες, τσάντες και πλαστικά μπουκαλάκια στο φόντο.
Λιγότεροι άνθρωποι = περισσότερη ανάσα. Κράτα κοντά μόνο όσους σε κάνουν να γελάς.
Το δωμάτιο χρειάζεται φως, όχι σκηνικό
Δεν σου λέω να αλλάξεις έπιπλα ή να βάψεις τοίχους. Απλά άνοιξε κουρτίνες. Βγάλε δύο καρέκλες που δεν χρειάζονται. Κάνε χώρο να αναπνεύει το δωμάτιο. Το πιο αληθινό φως είναι εκεί, απλό, χωρίς softboxes.
Άσε χώρο για αμηχανία
Το πρωί έχει νεύρα, συγκίνηση, χαμόγελα. Μην προσπαθήσεις να τα «μαζέψεις». Αν δακρύσεις, άστο. Αν κάνεις χαζές γκριμάτσες με τη φίλη σου, ακόμα καλύτερα. Αυτές οι στιγμές είναι χρυσός. Το «τέλειο» θα το ξεχάσεις∙ την αμηχανία θα τη θυμάσαι.
Μην κυνηγάς το Pinterest
Ξέρω, έχεις δει άπειρες ιδέες: τα coordinated ρόμπες, τα staged cheers με σαμπάνια, τα flatlays με αξεσουάρ που μοιάζουν βγαλμένα από περιοδικό. Αν σου βγαίνει αυθόρμητα, οκ. Αν το κάνεις γιατί «έτσι πρέπει», θα φανεί. Και στις φωτογραφίες δεν θέλεις «έτσι πρέπει». Θέλεις «έτσι ήμασταν».
Θυμήσου να φας (ναι, στ’ αλήθεια)
Αν δεν φας, το άγχος και η υπογλυκαιμία θα σε προδώσουν. Οι φωτογραφίες σου δεν θέλουν νύφη/γαμπρό που λιποθυμάει στο παρασκήνιο. Ένα τοστ, λίγη πίτα, κάτι να κρατήσει το στομάχι. Οι πιο αληθινές φωτογραφίες βγαίνουν όταν έχεις ενέργεια, όχι όταν μετράς λεπτά μέχρι το τραπέζι.
Μην αφήνεις το κινητό να σε καίει
Θα χτυπάει ασταμάτητα: «πού είναι ο κομμωτής;», «έφτασε το αυτοκίνητο;», «ο θείος χάθηκε». Άστο στην άκρη. Βάλε έναν άνθρωπο υπεύθυνο για αυτά. Οι φωτογραφίες σου δεν χρειάζονται εσένα να κοιτάς το κινητό με αγωνία. Χρειάζονται εσένα να ζεις το πρωί σου.
Μικρές λεπτομέρειες, μεγάλο κέρδος
Ένα ποτήρι νερό δίπλα σου. Μια playlist που σε ηρεμεί. Δυο-τρία αντικείμενα που σημαίνουν κάτι για σένα στο δωμάτιο (το γράμμα της μαμάς σου, ένα μικρό δώρο). Αυτά θα βγουν στις φωτογραφίες. Και θα έχουν αξία πέρα από το décor.
Η ουσία: δεν είναι staging, είναι αλήθεια
Το πρωί του γάμου δεν είναι φωτογράφιση. Είναι η αρχή της μέρας που θα θυμάσαι για πάντα. Αν προσπαθήσεις να το σκηνοθετήσεις, θα χαθεί. Αν το αφήσεις να κυλήσει, θα σου δώσει εικόνες που θα σε κάνουν να γελάς και να κλαις για πάντα.
Μην αγχώνεσαι για το πώς «θα βγεις». Να είσαι εκεί. Όσο πιο παρών είσαι, τόσο πιο δυνατές θα είναι οι φωτογραφίες.
Κι αν κάτι πάει στραβά; Καλύτερα. Θα έχεις ιστορία να λες.