Φωτογραφίζοντας LGBTQ+ ζευγάρια ως straight φωτογράφος γάμου.
Ως straight και cis φωτογράφος γάμου, νιώθω μεγάλη τιμή και ευθύνη όταν LGBTQ+ ζευγάρια με εμπιστεύονται να απαθανατίσω τις στιγμές τους. Δεν είναι απλά δουλειά. Είναι εμπιστοσύνη. Είναι το να αφήνομαι να μπω σε μια ιστορία που δεν είναι η δική μου, αλλά την οποία θέλω να σεβαστώ με καθαρό βλέμμα.
Έκανα αυτή την πορεία συνειδητά — να μην είμαι απλώς φορέας εικόνων, αλλά να είμαι κάποιος που θα στηθεί δίπλα, που θα υποστηρίξει, που θα μάθει. Δεν έχω όλα τα απαντητικά στο μυαλό μου, αλλά θέλω πάντα να ρωτώ, να ακούω, να κρατάω τα μάτια ανοιχτά και τις προκαταλήψεις μακριά.
Προσοχή στο tokenism και το fetishism
Είναι εύκολο να πέσεις στην παγίδα της συμβολικής συμπερίληψης — να φωτογραφίσεις ένα ζευγάρι LGBTQ+ μόνο και μόνο για να έχεις “diversity στη συλλογή σου”, χωρίς ουσία, χωρίς σεβασμό. Αυτό είναι το tokenism. Και χειρότερα: το fetishism — δηλαδή, να αντιμετωπίζεις αυτή την ταυτότητα ως “σκηνικό”, αντικείμενο οπτικού ενδιαφέροντος και μόνο.
Δεν θέλω να είμαι αυτός που απλώς “βάζει ένα gay ζευγάρι στο portfolio” για την δημοσιότητα. Θέλω να καταλάβω τη ζωή τους, τις δυσκολίες τους, τις στιγμές που αντέχουν, τις διαδρομές που έχουν διανύσει — χωρίς να χάνουμε την αλήθεια πίσω από τη σελίδα.
Κάθε ζευγάρι έχει ιστορία που ξεπερνά το “είναι LGBTQ+”. Δεν είμαι εδώ για να υποδυθώ ότι γνωρίζω όλη την εμπειρία τους· είμαι εδώ για να συμπορευτώ.
Κάποιες πρακτικές που κράτησα (και συνεχίζω να μαθαίνω)
Από την εμπειρία μου — με λάθη, με αμηχανίες, με στιγμές που ένιωσα ότι “έκανα λάθος” — αυτές οι πρακτικές με έχουν βοηθήσει:
Ακούω και μαθαίνω: Δεν υποθέτω τίποτα. Δίνω χώρο στο ζευγάρι να μιλήσει για ό,τι θεωρεί σημαντικό, με τον τρόπο που θέλει.
Ρωτάω για το πώς θέλουν να τους αποκαλώ: Δεν λέω “έλα θα τους αποκαλώ όπως εγώ νομίζω”.
Είμαι ενθουσιώδης και υποστηρικτικός: Όταν κάποιος μου λέει “θα κάνουμε ένα LGBTQ+ celebration”, δεν λέω “εντάξει, κανένα θέμα”. Λέω: “Τι τιμή — να είστε σίγουροι ότι θα το κάνω με όλη μου την καρδιά.”
Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο: Το ότι σήμερα ζευγάρια LGBTQ+ μπορούν να παντρευτούν δεν σημαίνει ότι άλλοι άνθρωποι δεν πέρασαν χρόνια νομίζοντας ότι δεν θα γίνει ποτέ. Δεν το παίρνω ως “αυτονόητο”.
Αφήνω τις υποθέσεις έξω: Ένα ζευγάρι LGBTQ+ μπορεί να θέλει έναν πολύ παραδοσιακό γάμο. Μπορεί και ένα πολύ αντισυμβατικό. Δεν μπορώ να επιβάλω το “rainbow aesthetic” απλώς και μόνο επειδή “πρέπει να δείξω διαφοροποίηση”.
Παρατηρώ τη φυσική αλληλεπίδρασή τους: Να δω πώς αγγίζονται, πώς κοιτιούνται, να μην τους βάλω σε φόρμες που δεν τους ταιριάζουν.
Η αυθεντικότητα μετράει. Ελπίζω να είναι πλέον αυτονόητο, αλλά δεν θα ανεχόμουν ποτέ να φωτογραφίζω μη ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ως πραγματικό ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρι. Αυτό είναι στην πραγματικότητα κάτι που με ενοχλεί πολύ και κάτι για το οποίο νομίζω ότι η βιομηχανία γάμων έχει πολλά να λογοδοτήσει. Ναι, φωτογράφοι έχουν πιαστεί να χρησιμοποιούν ετεροφυλόφιλα, cis μοντέλα για «φωτογραφίες ομοφυλοφίλων». ΓΙΑΤΙ;!
Προς άλλους vendors εκεί έξω: μέχρι να υπερασπιστείτε οι ίδιοι την ισότητα, δεν έχει νόημα να αναλάβετε ένα πρότζεκτ γάμου ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Και σας παρακαλώ, μην χρησιμοποιείτε μοντέλα που δεν είναι καν πραγματικό ζευγάρι! Εντάξει, τέλος η γκρίνια.
Σεβάσου τις διαφορές, αλλά μην μένεις σε αυτές.
Κάθε ζευγάρι είναι μοναδικό και μου αρέσει να πιστεύω ότι τους τιμώ με τον δικό μου τρόπο. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν ορίζονται από αυτά που τους κάνουν να ξεχωρίζουν ή να διαφέρουν, αλλά από αυτά που τους ενώνουν. Στο τέλος της ημέρας, η ιδέα ενός γάμου είναι η ίδια, ανεξάρτητα από τη σεξουαλικότητα και το φύλο του ζευγραριού.
Συμπέρασμα
Η εμπειρία μου με ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια μου υπενθυμίζει ότι η φωτογραφία είναι κατ’ ουσίαν πράξη αγάπης και σεβασμού. Θέλω να αγαπήσω τις ιστορίες τους, όχι να τις κάνω αντικείμενο αισθητικής επίδειξης.
Όσο για εσένα που με διαβάζεις — αν είσαι φωτογράφος, είτε straight είτε με οποιαδήποτε ταυτότητα — η πρόκληση δεν είναι να “γίνεις inclusive” για το brand σου. Η πρόκληση είναι το να είσαι απλά— με συνέπεια, με ευγένεια, με μάθηση. Να μην φοβάσαι να κάνεις λάθη, αλλά να μην αφήνεις να σε καθοδηγούν οι φόβοι σου.
Η αγάπη δεν μπαίνει σε κουτιά. Η φωτογραφία δεν πρέπει να κρατάει μια μορφή που περιορίζει. Και τα ζευγάρια που αγαπιούνται — με όποιον τρόπο — αξίζουν να φωτιστούν χωρίς συμβιβασμούς.
Ο γάμος είναι ελευθερία, αλήθεια και το πιο unposed “ναι” της ζωής.