TikTok, trends και η γελοιότητα της σύγχρονης φωτογραφίας γάμου
Ξέρεις τι βλέπω τελευταία; Οτι ο καθένας με ένα iPhone και 2–3 viral TikTok βίντεο ξαφνικά αυτοαποκαλείται “ειδικός φωτογράφος γάμου”. Ναι, ακριβώς. Οι ίδιοι που πριν λίγα χρόνια ποζάρανε στο Instagram με latte art και selfies, τώρα κάνουν workshops για “πώς να βγάλεις τέλειες φωτογραφίες γάμου στα 18 σου”.
Και εδώ μπαίνει η πρώτη μεγάλη κατηγορία: οι νέοι 18–25. Αυτοί ξαφνικά ξέρουν τα πάντα. Σου λένε πώς πρέπει να στέκεσαι, πώς να κοιτάς, πώς να χαμογελάς, πώς να είσαι “αληθινός αλλά όχι υπερβολικός”, λες και είναι οι καθολικοί οδηγοί για τη μέρα σου. Σου επιβάλλουν πρακτικά πώς να ζήσεις τον γάμο σου, σαν να είναι performance και όχι η ζωή σου. Neon lights, vlogger gimmicks, 3 διαφορετικά lens flares ανά δευτερόλεπτο — όλα για να δείξουν πόσο “γνωρίζουν”.
Από την άλλη, οι μεσήλικες 40–60+. Αυτοί έχουν κορεστεί. Ξέρουν πως το παιχνίδι για τους περισσότερους έχει χαθεί. Παλεύουν να διατηρηθούν φρέσκιοι, να καταλάβουν τι στο καλό σημαίνει η νοοτροπία ενός Gen Z, και να μην φανούν ξεπερασμένοι. Κάνουν tutorials για το πώς να στηθείς “φυσικά”, πώς να φαίνεσαι πιο όμορφη, πιο χαλαρή, πιο… οτιδήποτε. Σοβαρά τώρα; Και η παρουσία τους; Hype ντυσίματα, σοφιστικέ χοντρά γυαλιά, κάτι σαν “εγώ ξέρω καλύτερα γιατί έχω δει τον κόσμο”.
Και το πιο ωραίο; Ουσία μηδέν. Όλοι απλώς παλεύουν με ό,τι έχουν για να μπουν στην τσέπη του ζευγαριού. Στόχος: γρήγορο και μεγάλο κέρδος με την ελάχιστη προσπάθεια. Το burnout στο χώρο χτυπάει κόκκινο, αλλά κανείς δεν θα σου μιλήσει γι’ αυτό. Μόνο χαμογελαστά πρόσωπα, happyland κορόιδο, καλώς ήρθες.
Και μέσα σε αυτό το χαοτικό και θορυβώδες περιβάλλον, ο τελικός αποδέκτης είναι εσύ, το ζευγάρι. Δέχεσαι τόνους σκουπιδιών, trends, “πληροφορίας” που δεν αξίζει τίποτα, και πρέπει να ξεχωρίσεις ποιον εμπιστεύεσαι για κάτι που δεν μπορεί να αντικατασταθεί με presets ή viral hacks.
Κάθε φορά που τραβάω φωτογραφίες, σκέφτομαι πόσο σημαντικό είναι να είσαι εκεί για τη στιγμή, όχι για το TikTok. Να βλέπεις τον άνθρωπο να γελάει χωρίς να το σκέφτεται, να δακρύζει χωρίς να προσπαθεί να φαίνεται “dramatic”. Αυτή η αλήθεια δεν βγαίνει από tutorials ή trends. Δεν υπάρχει viral συνταγή για αυτό.
Δεν λέω ότι δεν υπάρχει χώρος για δημιουργικότητα ή καινοτομία. Αλλά υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να προσπαθείς να είσαι “trendy” και στο να έχεις εμπειρία, ματιά, γνώση και να ξέρεις πώς να καταγράψεις ανθρώπους όπως είναι. Η δεύτερη δεν αγοράζεται με followers ή viral clips.
Κάθε φορά που βλέπω ένα ζευγάρι να με κοιτάζει και να χαμογελάει ενώ εγώ απλώς στέκομαι εκεί με την κάμερα, θυμάμαι γιατί το κάνω αυτό. Όχι για να δείξω στον κόσμο τι trend κυκλοφορεί, αλλά για να αφήσω ένα αποτύπωμα της πραγματικότητας τους. Κάτι που θα έχει αξία μετά από χρόνια, όχι κάτι που θα ξεχαστεί σε 24 ώρες.
Στο τέλος της ημέρας, η μόνη “τεχνολογία” που χρειάζομαι είναι τα μάτια μου, η καρδιά μου και η σύνδεση με τους ανθρώπους μπροστά μου. Οτιδήποτε άλλο είναι θόρυβος. Και ο θόρυβος, όσο δυνατός κι αν είναι, δεν μπορεί να νικήσει την αλήθεια της στιγμής.
Feature posts, ροζ όνειρα, επιφάνεια παντού. Η ζωή δεν φωτογραφίζεται έτσι.