Πέντε λόγοι για να (τολμήσεις να) δοκιμάσεις έναν ευρυγώνιο φακό ως φωτογράφος γάμου

Έλα πιο κοντά. Πιο κοντά. ΠΙΟ.


Ο Robert Capa το είπε πρώτος και το επιβεβαιώνω καθημερινά σαν φωτογράφος γάμου: “Αν οι φωτογραφίες σου δεν είναι αρκετά καλές, τότε δεν είσαι αρκετά κοντά.”
Δεν είναι φιλοσοφία, είναι πρακτική. Στη ντοκιμαντερίστικη φωτογραφία γάμου, το “να είσαι εκεί” δεν σημαίνει να κρύβεσαι πίσω από ένα τηλεφακό 200mm και να περιμένεις “να γίνει κάτι”. Σημαίνει να έχεις τον ιδρώτα του θείου στο κουμπί σου και τον ήχο απ’ το κουτάλι της γιαγιάς στο 1/125.


Ο ευρυγώνιος φακός (π.χ. 24mm ή 28mm full frame) σε βάζει μέσα στο κάδρο, όχι απ’ έξω. Σε αναγκάζει να συμμετέχεις — να μπεις στο τραπέζι, στην κουβέντα, στο χαμό. Και αυτό κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε μια φωτογραφία “ωραία” και μια φωτογραφία αληθινή.


Και ναι, μπορείς να κάνεις πιο σύνθετες, πολυεπίπεδες συνθέσεις σε μικρούς χώρους — γιατί ο γάμος δεν γίνεται πάντα στη βεράντα του Versace Mansion.

Τραβηγμένη με ένα φακό 24mm (full frame). Στην πραγματικότητα η στάση του σώματος και η στόχευση του φακού σε αυτή την περίπτωση αφήνει την εντύπωση στους γύρω, πως στόχος είναι η κλασσική πόζα της “υπογραφής”. Όμως κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε. Στόχος ήταν το κορίτσι με τα λευκά, με την ενδιαφέρουσα στάση σώματος και ύφος… Ένα τέτοιου είδους κάδρο, πολυ πιο ενδιαφέρον από τα τυπικά, μπορεί να επιτευχθεί σε ιδιαίτερα στενούς χώρους, με την χρήση ευρυγώνιων φακών.

Οι γυρισμένες πλάτες, ο φόβος και το zoom.

Ξέρω πώς σκέφτεσαι. “Αν μείνω πίσω, δε θα γίνω βάρος στους καλεσμένους.” “Αν έχω zoom, θα τα πάρω όλα από μακριά διακριτικά.”


Όμως να σου πω κάτι που δεν σου είπαν στη σχολή φωτογραφίας γάμου:
Αν στέκεσαι διαρκώς σαν νίντζα με τον 70-200mm, μοιάζεις με stalker.

Κι αυτό, αντί να σε βοηθήσει να “αποκτήσεις πρόσβαση”, κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται, να σε αποφεύγουν, να σου δίνουν... γυρισμένες πλάτες.


Αντίθετα, όταν φωτογραφίζεις με ευρυγώνιο, δεν έχεις επιλογή: πρέπει να πλησιάσεις. Αυτό τρομάζει στην αρχή — αλλά σύντομα ο κόσμος σε ξεχνά. Γίνεσαι μέρος της δράσης. Και τότε αρχίζουν να έρχονται οι καλές φωτογραφίες. Οι ανεπιτήδευτες. Οι ανθρώπινες.


Αυτό είναι το ζητούμενο στη ντοκιμαντερίστικη φωτογραφία γάμου: να μη σε θυμάται κανείς, αλλά να σε έχει παντού.

Προετοιμασία γαμπρού στην Αθήνα. Ο γάμος στο μουσείο Βορρέ φωτογραφήθηκε από το Project Unposed

Tο μικρό αγόρι που κοιμάται στην άκρη του καναπέ, δίνει μια τελείως διαφορετική προοπτική της σκηνής. Η χρήση ενός 28άρη φακού έδωσε αυτή την δυνατότητα.

Φωτογράφιση ποντιακού γλεντιού σε γάμου στη Θεσσαλονίκη και το Bon Chateau

Μέσα στην δράση, τα γεγονότα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ένα κλικ με έναν ευρυγώνιο φακό 24mm full frame.

Βάθος πεδίου; Έχω. Θολούρα; Όχι ευχαριστώ.

Οι ευρυγώνιοι φακοί έχουν κάτι σπουδαίο: μεγάλο βάθος πεδίου.


Πρακτικά σημαίνει ότι όλο το κάδρο — από το δάχτυλο του κουμπάρου μέχρι τον φούρνο με τα γεμιστά στο βάθος — βγαίνει καθαρό. Χωρίς να χρειάζεσαι f/1.2 ή ένα σκασμό pixels.

Και μη με παρεξηγήσεις — δεν έχω τίποτα με το “όνειρο” και το “καλλιτεχνικό φλου”. Όμως όταν μιλάμε για φωτογραφία γάμου, θέλω να βλέπω ιστορίες, όχι απλώς σχήματα στο blur.


Ο ευρυγώνιος σε αναγκάζει να συνθέσεις πιο δυναμικά. Να παίξεις με τα επίπεδα, το φως, τους ανθρώπους. Και αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο από το να θολώσεις τα πάντα και να πεις "είναι κινηματογραφικό".

Εστίαση ζώνης = 0 χαμένες στιγμές.


Όταν έχεις έναν ευρυγώνιο φακό με αρκετά κλειστό διάφραγμα (π.χ. f/8 ή f/11), μπορείς να χρησιμοποιήσεις zone focusing και να ξεχάσεις την εστίαση.
Πώς; Ρυθμίζεις την εστίαση στα 3 μέτρα και τραβάς με την άνεση του τσαρλατάνου. Όλα από τα 2m μέχρι το άπειρο είναι κομπλέ.


Αυτό σημαίνει ότι δεν περιμένεις το autofocus να κάνει τα δικά του. Δεν χάνεις λήψεις επειδή η μηχανή αποφάσισε να εστιάσει στο αυτί της νύφης. Είσαι παρών, έτοιμος, και συγκεντρώνεσαι μόνο στο φως και τη σύνθεση.


Για έναν φωτογράφο γάμου, αυτό σημαίνει λιγότερη τεχνική αγωνία και περισσότερη φωτογραφική ελευθερία.

Ο στενός χώρος, μόλις 2x2 μέτρα, μπροστά στο ιερό, αποκτά άλλη “διάσταση” με έναν φακό 24mm…

Δεν κοστίζουν (πια) μια περιουσία.

Θυμάμαι εποχές που οι ευρυγώνιοι φακοί ήταν για λίγους. Οι τιμές τους ήταν τσουχτερές και οι παραμορφώσεις τρελές.

Σήμερα, όμως, η τεχνολογία έχει κάνει θαύματα. Μπορείς να βρεις ευρυγώνιους φακούς για κάθε budget και για κάθε σύστημα, ακόμα και για crop sensor μηχανές.

Και δεν μιλάμε μόνο για τιμές. Μιλάμε για φακούς μικρούς, ελαφριούς, που σε κάνουν πιο διακριτικό και πιο ευέλικτο μέσα στη δράση. Άρα, είτε είσαι επαγγελματίας φωτογράφος γάμου, είτε πας να φωτογραφίσεις τον πρώτο γάμο της ξαδέρφης σου, ένας καλός ευρυγώνιος φακός είναι επένδυση σε ελευθερία.

Επίλογος

Ένας ευρυγώνιος φακός δεν είναι απλώς εργαλείο. Είναι στάση. Είναι μια επιλογή που σου λέει: “Θα είμαι εκεί. Δίπλα. Μέσα. Ανάμεσα.”

Στην ντοκιμαντερίστικη φωτογραφία γάμου, δεν υπάρχει θέση για φωτογράφους που περιμένουν να συμβεί κάτι από μακριά. Υπάρχει μόνο χώρος για εκείνους που είναι αρκετά κοντά ώστε να τους νομίζουν για καλεσμένους.

Κι εσύ; Πόσο κοντά είσαι στις φωτογραφίες σου;

Previous
Previous

Πώς να ξεχωρίζεις μια πραγματικά καλή φωτογραφία γάμου

Next
Next

Πώς να γίνεις καλύτερος φωτογράφος χωρίς να βγεις απ’ το σπίτι