Γιατί (όντως) δεν νοιάζεται κανείς για τις φωτογραφίες σου — και 5 τρόποι να αλλάξει αυτό.

Αν νιώθεις ότι οι φωτογραφίες σου δεν συγκινούν κανέναν, ότι δεν αφορούν κανέναν πέρα από σένα, δεν είσαι τρελός. Είσαι φωτογράφος.
Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι παλεύεις καθημερινά με το πιο ύπουλο τέρας: την αδιαφορία.

Ως φωτογράφος γάμου, φωτογράφος ντοκουμέντου ή απλώς κάποιος που του καίγεται η καρδιά να αφηγηθεί ιστορίες μέσα από εικόνες, είναι δύσκολο να δεχτείς ότι ο κόσμος γύρω σου μοιάζει να μην συγκινείται. Περνάει scroll από μπροστά τους η φωτογραφία σου — και δεν κουνιέται βλέφαρο. Ούτε ένα like. Ούτε ένα “πωωω”.

Όμως όχι, δεν είσαι απαραίτητα κακός φωτογράφος. Απλώς παίζεις σε λάθος γήπεδο. Και στο λάθος timing.

Η αλήθεια είναι η εξής:

Η φωτογραφία, όσο πιο εύκολη έγινε (ευχαριστούμε smartphones, filters και αλγόριθμοι!), τόσο πιο αναλώσιμη έγινε. Και μαζί της κι εμείς. Φωτογραφίζουμε, ανεβάζουμε, περιμένουμε την επιβεβαίωση. Δεν έρχεται; Πάμε στην επόμενη. Και στην επόμενη. Μέχρι που ξεχνάμε γιατί ξεκινήσαμε.

Αλλά μέσα σε όλο αυτό το χάος, υπάρχει ακόμα ένας τρόπος να φτιάξεις εικόνες που να έχουν βάρος. Που να μένουν. Και να μιλάνε.

Ακολουθούν 5 αλήθειες (όχι tips, σε παρακαλώ) που μου άλλαξαν το παιχνίδι — και ίσως αλλάξουν και το δικό σου.

Θέλει δουλειά. Επανάληψη. Αποτυχίες. Μούτρα κάτω. Κι επιμονή….

Μην τρως κουτόχορτο.

Ξέχασε τα "10 tricks για cinematic look" και τα “5 φακοί που πρέπει να έχεις στην τσάντα σου αν θες να λέγεσαι φωτογράφος”.

Όχι επειδή είναι όλα βλακείες — αλλά επειδή σου τρώνε χρόνο και σε βγάζουν από τον στόχο: ποιος είσαι και τι θες να πεις;

Η φωτογραφία δεν είναι manual. Είναι σχέση. Και όπως κάθε σχέση, δεν έχει συνταγές.
Θέλει δουλειά. Επανάληψη. Αποτυχίες. Μούτρα κάτω. Κι επιμονή.

Άσε λοιπόν τις λίστες και ρώτα τον εαυτό σου: “Γιατί φωτογραφίζω;”

Απάντα με ειλικρίνεια.

Αν η απάντηση είναι “για τα likes”, είσαι απλώς influencer με κάμερα. Αν η απάντηση πονάει λίγο, ίσως είσαι καλλιτέχνης.

Φτιάξε εικόνες που δεν μοιάζουν με όλων των άλλων.

Οκ, Instagram. Το τέρας. Το εργαλείο. Το ναρκοπέδιο.

Από τη μια, σε βοηθάει να χτίσεις κοινό και να βρίσκεις δουλειές (ναι, ακόμα κι ως φωτογράφος γάμου στη Θεσσαλονίκη). Από την άλλη, σε σπρώχνει ύπουλα να κάνεις ό,τι κάνουν όλοι: ίδια presets, ίδια βλέμματα, ίδια compositions. Πουλάνε;

Ναι.

Σε κάνουν καλύτερο φωτογράφο;

Όχι.

Αν θες να κάνεις καλλιτεχνική φωτογραφία που συγκινεί, πρέπει να αποτύχεις και να εκτεθείς. Να μην αρέσεις σε όλους. Να πεις: "αυτό είμαι εγώ". Ο κόσμος δεν χρειάζεται άλλη μια εικόνα του ηλιοβασιλέματος στην Οία. Χρειάζεται τη δική σου ματιά πάνω στο φως, πάνω στον άνθρωπο, πάνω στη ζωή.

Η μοναδικότητά σου είναι το μόνο πραγματικό asset που έχεις. Το μόνο. Ψάξ’ τη.

Αν νιώθεις άβολα, μάλλον είσαι στο σωστό μέρος.

Θυμάμαι τον Brian Cox να λέει ότι η ουσία της επιστήμης δεν είναι το “να ξέρεις”, αλλά το “να μην ξέρεις και να ψάχνεις”. Έτσι και στη φωτογραφία ντοκουμέντου. Αν δεν νιώθεις χαμένος μερικές φορές, τότε μάλλον δεν πηγαίνεις αρκετά βαθιά.

Μπήκα σε σπίτια ανθρώπων που δεν ήξερα. Κάθισα σε παγκάκια με αγνώστους. Πήγα σε τοκετούς. Σε κηδείες. Σε γάμους που ήταν πιο αυθεντικοί κι από εξομολόγηση. Δεν ήταν εύκολο. Δεν ήμουν πάντα άνετος. Αλλά εκεί γεννήθηκαν οι φωτογραφίες που με όρισαν.

Η φωτογραφία που θα σε καθορίσει δεν είναι η τέλεια. Είναι η αληθινή.
Και η αλήθεια ζει στη δυσφορία, όχι στα likes.

Διάλεξε ένα μονοπάτι. Κράτα το.

Τελειώνει η υπομονή σου γιατί δεν βλέπεις αποτέλεσμα; Ε ναι, έτσι δουλεύει η φωτογραφία.

Αν θες να βρεις τη δική σου φωτογραφική φωνή, πρέπει να μείνεις σε κάτι για καιρό. Είτε δουλεύεις με φιλμ, είτε με digital, είτε σε φωτογραφία δρόμου, είτε στη φωτογράφιση γάμου ή τοκετού — κράτα γραμμή.

Πες στον εαυτό σου: “Θα δουλέψω πάνω σε αυτό το project για 6 μήνες. Ό,τι κι αν γίνει”. Μην ψαχουλεύεις συνέχεια νέα στυλ, νέα edit, νέες αγορές. Το focus είναι υπερδύναμη.

Η συνέπεια είναι το μυστικό της ταυτότητας. Μόνο έτσι φτάνεις σε ουσία. Μόνο έτσι ανακαλύπτεις τι θέλεις να πεις με τις εικόνες σου.

Οι φωτογραφίες σου όντως έχουν σημασία — για τους σωστούς ανθρώπους.

Ξέρω, θέλεις 100k followers, αλλά ξέρεις τι αξίζει περισσότερο;

Ένα μήνυμα από έναν άνθρωπο που σου λέει: “Αυτή η φωτογραφία με άγγιξε”.

Ή: “Με έκανες να δω τη μαμά μου με άλλα μάτια”.

Ή: “Είναι η πρώτη φορά που ένιωσα ότι κάποιος φωτογράφησε την αλήθεια του γάμου μου”.

Αυτό είναι ο λόγος που συνεχίζω. Αυτό είναι το πραγματικό engagement. Όχι τα swipe ups. Όχι οι καρδούλες. Η επαφή.
Αν αυτό που κάνεις είναι προσωπικό, κάποιος εκεί έξω θα το αναγνωρίσει. Μπορεί να είναι ένας. Αλλά αρκεί. Γιατί μετά έρχονται οι υπόλοιποι. Σιγά σιγά. Με αλήθεια.

Επίλογος;

Δεν υπάρχει. Γιατί όλο αυτό είναι μια συνεχής διαδικασία. Δεν "φτιάχνεις" μια καριέρα στη φωτογραφία. Την ζεις.

Αν είσαι φωτογράφος που ψάχνει το βαθύ, το αυθεντικό, το αλήθινο, κράτα γερά. Οι εικόνες σου αξίζουν να υπάρχουν.

Αρκεί να κουβαλάνε εσένα μέσα τους.

Και πίστεψέ με… κάποιος νοιάζεται.