Πώς να χρεώνεις τη δουλειά σου ως φωτογράφος γάμου χωρίς ενοχές.
Θα σου πω την αλήθεια:
Την πρώτη φορά που ζήτησα πάνω από 1.000€ για φωτογράφιση γάμου, η φωνή μέσα μου έλεγε:
«Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Γιατί να σου τα δώσει αυτά τα λεφτά; Μήπως κοροϊδεύεις;»
Αν το έχεις νιώσει κι εσύ, σε καταλαβαίνω. Το σύνδρομο του απατεώνα (imppostor syndrome) δεν το κουβαλάνε μόνο οι αρχάριοι. Το έχω ακούσει από φωτογράφους με 15 χρόνια εμπειρία.
Αλλά θα σου πω και το άλλο: αν δεν μάθεις να χρεώνεις σωστά, δεν θα επιβιώσεις σε αυτό το επάγγελμα.
Και όχι μόνο οικονομικά. Δεν θα επιβιώσεις και ψυχολογικά. Γιατί θα καίγεσαι, θα τρέχεις, θα δίνεις τα πάντα και θα νιώθεις πάντα λίγος.
Γιατί φοβόμαστε να ζητήσουμε λεφτά;
Σύγκριση με τους άλλους
«Ο τάδε χρεώνει 500€, εγώ πώς να ζητήσω 1500;»
Η αλήθεια: ο πελάτης δεν σε συγκρίνει με όλους. Σε συγκρίνει με την αξία που δείχνεις.Φόβος ότι θα χάσουμε δουλειές
Ναι, θα χάσεις δουλειές. Αλλά θα κρατήσεις αυτές που θέλεις.Έλλειψη αυτοπεποίθησης στο brand μας
Αν το μόνο που πουλάς είναι «φωτογραφίες», τότε ναι, θα νιώθεις ότι δεν αξίζεις πολλά. Αν όμως πουλάς εμπειρία, ασφάλεια, σιγουριά, τότε το ποσό αλλάζει.
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η αξία.
Αν δεν είσαι ξεκάθαρος με τον εαυτό σου για την αξία που δίνεις, θα διστάζεις πάντα στην τιμή.
Η τιμή είναι απλώς μια αντανάκλαση του πόσο καθαρά μπορείς να επικοινωνήσεις την αξία σου.
Τι με βοήθησε εμένα να αλλάξω
1. Υπολόγισα το κόστος μου
Όχι στο περίπου. Στα αλήθεια. Εξοπλισμός, software, μετακινήσεις, φόροι, ασφάλειες, ώρες editing.
Όταν τα έβαλα κάτω, κατάλαβα ότι τα 700€ που ζητούσα τότε σήμαιναν ότι δούλευα με... 3€ την ώρα. Δεν ήταν επάγγελμα. Ήταν χόμπι που με πλήρωνε σε καφέδες.
2. Έφτιαξα προτάσεις που έχουν νόημα
Όχι «8 ώρες, 10 ώρες, 12 ώρες». Κανένα ζευγάρι δεν ξέρει τι σημαίνει αυτό.
Έφτιαξα προτάσεις βασισμένες σε εμπειρία: «All day storytelling», «Destination wedding package», «Minimal coverage».
Έδωσα όνομα, νόημα και σχήμα σε κάτι που πριν ήταν απλά νούμερα.
3. Έμαθα να λέω την τιμή χωρίς απολογία
Παλιά έλεγα: «Η τιμή είναι… εε… 1200€, αλλά μπορούμε να το δούμε και…»
Τώρα λέω: «Η τιμή μου είναι 1800€ για όλη την ημέρα. Περιλαμβάνει Χ, Υ, Ζ». Σταματάω εκεί. Σιωπή.
Η αυτοπεποίθηση είναι κομμάτι της αξίας.
4. Έπαψα να κυνηγάω του πάντες
Δεν είμαι για όλους. Και αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που έμαθα. Όσο πιο γρήγορα το δεχτείς, τόσο πιο εύκολα θα χρεώνεις χωρίς ενοχές.
Πώς να φτιάξεις την τιμολογιακή σου στρατηγική
Ξεκίνα από το κόστος σου.
Γράψε σε ένα χαρτί όλα σου τα έξοδα και χώρισε τα στις ώρες που δουλεύεις. Θα σοκαριστείς.Δες τιμές στην αγορά, αλλά μην κολλήσεις εκεί.
Δεν χρειάζεται να είσαι ο φθηνότερος. Ούτε ο ακριβότερος. Βρες το σημείο που καθρεφτίζει την αξία σου.Φτιάξε πακέτα με storytelling.
Μην πουλάς ώρες. Πούλα εμπειρία.Μάθε να λες «όχι».
Αν κάποιος δεν μπορεί να σε πληρώσει, δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Είναι επιλογή του.
Η μεγάλη παγίδα: να πουλάς τον εαυτό σου φθηνά
Όταν δίνεις χαμηλές τιμές, δεν κάνεις χάρη στον πελάτη. Του δίνεις λάθος μήνυμα. Του λες: «Η δουλειά μου αξίζει τόσο». Και ξέρεις τι γίνεται; Σε αντιμετωπίζει έτσι.
Αντίθετα, όταν χρεώνεις με βάση την αξία σου, όχι μόνο σε σέβεται περισσότερο, αλλά σε επιλέγει επειδή πιστεύει σε σένα.
Προσωπική εμπειρία
Την πρώτη φορά που είπα την τιμή μου χωρίς φόβο, το ζευγάρι μου απάντησε:
«Τέλεια, σε θέλουμε».
Κι εκεί κατάλαβα: ο μόνος που είχε θέμα με την τιμή ήμουν εγώ. Όχι οι πελάτες.
Συμπέρασμα
Δεν είναι εύκολο να χρεώνεις σωστά. Θέλει αυτογνωσία, θέλει δουλειά, θέλει θάρρος.
Αλλά αν θες να ζήσεις από αυτό το επάγγελμα, πρέπει να μάθεις να το κάνεις.
Και να θυμάσαι: δεν χρεώνεις για το κλικ της μηχανής. Χρεώνεις για τα χρόνια που χρειάστηκε για να ξέρεις πότε να το κάνεις.
Δούλευες σκληρά και μένεις στο κόκκινο;