Ο «φτηνός» φωτογράφος πεθαίνει πρώτος
Τι θα γινόταν αν η πιο διαδεδομένη συμβουλή για νέους φωτογράφους ήταν και ο βασικότερος λόγος που αποτυγχάνουν;
Όταν ξεκινάς, όλοι σου λένε το ίδιο πράγμα: «Βάλε χαμηλές τιμές για να σε μάθουν, να χτίσεις portfolio, να μπει κόσμος από την πόρτα.»
Ακούγεται λογικό, έτσι δεν είναι;
Ασφαλές. Προσιτό. Ξεκίνα φτηνά και ανεβαίνεις.
Μόνο που δεν ανεβαίνεις.
Αυτή η «λογική» συμβουλή είναι παγίδα. Μια express διαδρομή προς την εξουθένωση. Προς τους χειρότερους πελάτες που θα έχεις ποτέ. Και τελικά, προς το κλείσιμο της επιχείρησής σου.
Στατιστικά λένε πως το 60% των φωτογράφων αποτυγχάνουν στον πρώτο χρόνο. Το 85% δεν ξεπερνούν τα τρία χρόνια. Και όχι – δεν φταίει η έλλειψη ταλέντου. Φταίει η στρατηγική. Ξεκινώντας από το μεγαλύτερο λάθος όλων: την τιμολόγηση.
Το παραμύθι της «προσιτής επιλογής»
Ο κόσμος της φωτογραφίας φαίνεται ασφυκτικά γεμάτος. Όλοι με μια mirrorless στο χέρι είναι ξαφνικά «φωτογράφοι». Οπότε σκέφτεσαι: «Για να ξεχωρίσω, θα είμαι φτηνός. Θα με προτιμήσουν για την τιμή.»
Μόνο που έτσι δεν ξεχωρίζεις. Χάνεσαι.
Όταν πουλάς τον εαυτό σου φτηνά, το μήνυμα που στέλνεις δεν είναι “είμαι προσιτός”
– είναι “η δουλειά μου δεν αξίζει και πολλά.”
Και τότε ξεκινά το μαρτύριο:
Mini session που δεν πληρώνει ούτε τα μεταφορικά σου.
Πακέτα γάμου που βγαίνουν κάτω από το βασικό μισθό.
Και πελάτες; Πολλοί. Αλλά... όχι οι σωστοί.
Γιατί το γεμάτο ημερολόγιο δεν σημαίνει επιτυχημένη επιχείρηση. Η φωτογραφία είναι τέχνη, ναι. Αλλά είναι και δουλειά. Και μια δουλειά που δεν βγάζει λεφτά... δεν επιβιώνει.
Τι φέρνει η «ταμπέλα του φτηνού»
Όταν σου κολλήσει το label «φτηνός φωτογράφος», ξεκινά ένας φαύλος κύκλος.
Προσελκύεις τους λάθος πελάτες.
Όσους ψάχνουν μόνο τη χαμηλότερη τιμή. Δεν τους νοιάζει η αισθητική σου, δεν σέβονται τον χρόνο σου, και δεν καταλαβαίνουν την αξία αυτού που κάνεις.
Είναι οι πελάτες που:Θα παζαρέψουν τα πάντα.
Θα σου στείλουν μηνύματα στις 2 το πρωί.
Θα ζητήσουν «λίγο ρετούς ακόμα γιατί δεν μ’ αρέσει το φρύδι μου».
Δεν έχουν καμία πίστη σε σένα.
Με το που βρουν κάποιον 10€ φθηνότερο, την έκαναν.
Loyalty μηδέν.Καίγεσαι. Κυριολεκτικά.
Πρέπει να δουλεύεις σαν σκλάβος για να βγάλεις τα έξοδα.
Και ας λέμε αλήθειες: η φωτογραφία δεν είναι μόνο το click.
Είναι:Emails.
Editing.
Συναντήσεις.
Marketing.
Λογιστικά.
Ψυχική αντοχή.
Κι όταν τρέχεις σε 10 γάμους τον μήνα για 500€... Το πάθος σου γίνεται φυλακή.
Και μετά;
Μετά έρχεται το πραγματικό αδιέξοδο: Είναι πολύ πιο εύκολο να ρίξεις τις τιμές σου, παρά να τις ανεβάσεις. Ξεκινάς «για φίλους» με ένα 300άρι. Και όταν πας να το κάνεις 800€, όλοι σε κοιτάνε σαν να τους πρόδωσες. Δεν έχτισες επιχείρηση. Έχτισες brand της προσφοράς. Σαν να είσαι ο φωτογραφικός Σκλαβενίτης – μόνο που δεν πουλάς γάλα. Πουλάς μνήμη. Συναίσθημα. Ζωή.
Η λύση; Ξεκίνα από την αξία. Όχι την τιμή.
Δεν χρειάζεται να χαραμιστείς για να αποδείξεις ότι αξίζεις. Υπάρχει άλλος δρόμος – και είναι πολύ πιο υγιής.
1. Γνώρισε τα νούμερά σου.
Το λέω και το ξαναλέω: Αν δεν ξέρεις πόσο κοστίζει να τρέχεις την επιχείρησή σου, παίζεις στα τυφλά.
Εξοπλισμός
Ασφάλειες
Lightroom / Gallery apps / Website hosting
Μισθός σου (ναι, εσύ δικαιούσαι να πληρώνεσαι)
Βγάλε πόσα χρειάζεσαι ετησίως. Διαίρεσέ τα με τον αριθμό πελατών που μπορείς πραγματικά να εξυπηρετήσεις καλά. Αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να χρεώνεις.
2. Μίλα στους σωστούς ανθρώπους.
Δεν είσαι για όλους. Και αυτό είναι τέλειο.
Φτιάξε το brand σου για εκείνους που πραγματικά θέλεις να δουλέψεις.
Μπορεί να είναι:
Ζευγάρια που ερωτεύονται την αλήθεια στις φωτογραφίες.
Άνθρωποι που έχουν κουραστεί από τις πόζες και τα δήθεν.
Εκείνοι που αναζητούν εμπειρία, όχι προσφορά.
Μίλα στη γλώσσα τους. Κάνε το site σου, το Instagram σου, τα email σου να λένε: "Αν είσαι εσύ, είμαι ο δικός σου φωτογράφος."
3. Τιμολόγησε με βάση την αξία που προσφέρεις – όχι τις ώρες που δουλεύεις.
Δεν πουλάς «8 ώρες κάλυψη γάμου». Πουλάς το βλέμμα του πατέρα της νύφης όταν την παραδίδει. Το χαμόγελο μιας μαμάς που ξαναβλέπει τον εαυτό της ευτυχισμένο μετά από χρόνια. Το ντοκουμέντο της πιο σημαντικής μέρας της ζωής τους.
Αυτό δεν τιμολογείται με την ώρα. Τιμολογείται με την καρδιά.
Χρησιμοποίησε tiered πακέτα (basic – premium – VIP). Δείξε πρώτα το μεγαλύτερο. Ξαφνικά το μεσαίο φαίνεται «λογικό». Χωρίς καμία έκπτωση. Χωρίς να απολογείσαι.
4. Φτιάξε εμπειρία που δεν ξεχνιέται.
Ο ανταγωνισμός εκεί έξω είναι άγριος. Αλλά η εμπειρία που δίνεις είναι το όπλο σου.
Καθαρή επικοινωνία.
Έγκαιρες παραδόσεις.
Χρήσιμοι οδηγοί.
Στιγμές που δείχνουν ότι τους σκέφτηκες.
Όταν νιώσουν ότι έκαναν τη σωστή επιλογή, θα το πουν σε όλους.
Και τότε οι συστάσεις θα έρχονται όχι επειδή ήσουν ο φτηνότερος, αλλά επειδή ήσουν ο καλύτερος.
Μην είσαι ο «προσιτός φωτογράφος».
Γίνε ο αξέχαστος.
Η φωτογραφία γάμου δεν είναι μόνο τέχνη. Είναι επιχείρηση. Και η επιχείρηση χρειάζεται στρατηγική. Αυτοπεποίθηση. Αναγνώριση της αξίας σου.
Το να ξεκινάς φτηνά δεν είναι ταπεινότητα. Είναι αυτοϋπονόμευση.
Το να χρεώνεις δίκαια και βιώσιμα δεν είναι αλαζονεία. Είναι ευθύνη. Για σένα, για το επάγγελμα, για τα επόμενα παιδιά που θα μπουν στον χώρο.
Αν είσαι φωτογράφος και νιώθεις καμένος/η, πες μου στα σχόλια ποια ήταν η χειρότερη συμβουλή που πήρες ποτέ για τις τιμές σου.
Μοιράσου την εμπειρία. Ίσως βοηθήσει κάποιον να μην πέσει στην ίδια παγίδα. Αν είσαι ζευγάρι που ψάχνει φωτογράφο με ουσία και όχι προσφορά, ξέρεις πού να με βρεις.
