eng

Φωτογράφιση γάμου στο κτήμα Μελεαγρίς

Αυτός ήταν ο δικός σας γάμος. Και χαίρομαι που ήμουν εκεί.

Αφροδίτη, Σταμάτη, σας το είπα και τη μέρα εκείνη, αλλά νιώθω την ανάγκη να το ξαναπώ τώρα, πιο ήρεμα:

ευχαριστώ που με αφήσατε να δω από κοντά μια τόσο αυθεντική ιστορία.

Δεν είχατε ανάγκη να προσποιηθείτε τίποτα. Δεν κουβαλούσατε προσδοκίες τρίτων. Δεν με ρωτήσατε «πώς να σταθούμε», «πού να κοιτάμε». Αντιθέτως. Μου δείξατε εμπιστοσύνη, χώρο, ρυθμό. Και έτσι κατάφερα κι εγώ να κάνω αυτό που αγαπώ — να σας βλέπω πραγματικά.

Από την προετοιμασία μέχρι τον τελευταίο χορό, ήσασταν όπως θα έπρεπε να είναι όλοι οι άνθρωποι τη μέρα του γάμου τους: ο εαυτός τους.

Αφροδίτη, ήσουν μια ήσυχη δύναμη. Όχι επιτηδευμένη, αλλά αληθινή, κομψή από μέσα προς τα έξω.

Σταμάτη, είχες εκείνο το χαμόγελο που έκανε όλα τα δύσκολα να φαίνονται απλά. Ήσουν παρών, όχι για το show — για τη στιγμή.

Και γύρω σας, μια παρέα από ανθρώπους που δεν ήρθαν να καταναλώσουν, αλλά να συμμετέχουν. Που δεν περίμεναν «τη σωστή στιγμή για φωτογραφία», γιατί ζούσαν τη στιγμή.

Ο γάμος σας ήταν αυτό που ψάχνω πάντα όταν πιάνω τη μηχανή: κάτι που δε χρειάζεται να ερμηνεύσω, γιατί απλώς υπάρχει.

Χωρίς σκηνοθεσία. Χωρίς φίλτρα. Μόνο αλήθεια, φως, και συναίσθημα.

Αυτό κρατάω από τη μέρα σας.
Και αυτό θα μείνει στις εικόνες που φτιάξαμε μαζί… (να ένα μικρό δείγμα)