Ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο γάμου σε άσπρο και μαύρο
Δεν υπάρχει φίλτρο πιο ωμό και αληθινό από το ασπρόμαυρο.
Δεν υπάρχει τίποτα να κρύψεις πίσω από μια έντονη απόχρωση, ούτε να πουλήσεις με έναν εντυπωσιακό ουρανό.
Το ασπρόμαυρο δεν είναι μόδα, είναι στάση.
Μια φωτογραφία γάμου που στέκεται μόνη της, χωρίς την εύκολη βοήθεια του χρώματος, απογυμνωμένη. Εκεί, αντέχεις να φανείς. Ή όχι.
Ως φωτογράφος γάμου, έχω πιάσει τον εαυτό μου να επιστρέφει ξανά και ξανά στο μαγνητισμό του άσπρου και του μαύρου. Όχι γιατί το θεωρώ «καλλιτεχνικό», αλλά γιατί μιλάει χωρίς φτιασίδια. Σου δείχνει μόνο αυτό που έχει σημασία: το βλέμμα, τη συγκίνηση, το άγγιγμα, την αμηχανία λίγο πριν πει το “ναι”. Όταν δεν υπάρχει χρώμα, όλα τα υπόλοιπα βγαίνουν στην επιφάνεια.
γαμπριάτικο κοστούμι…
πίκαμπου…!
δοκιμασία…
Όλα τα υπόλοιπα που αξίζουν.
Στην φωτογράφιση γάμου, συχνά παλεύουμε με την εικόνα που “πρέπει” να βγει: το φως της golden hour, τα λουλούδια στο χρώμα που ταιριάζει με τις πετσέτες, το instagrammable ηλιοβασίλεμα. Κι όμως, αυτά είναι το περιτύλιγμα.
Όταν επιλέγω να δουλέψω σε άσπρο και μαύρο, πετάω όλο το περιτύλιγμα στα σκουπίδια. Και αυτό που μένει είναι η ουσία.
Αυτό είναι το φωτογραφικό ντοκουμέντο γάμου που με αφορά.
Η γιαγιά που δακρύζει. Το φιλί που ξεγλιστράει πριν ακόμα τελειώσουν οι ευχές. Το τρελό γέλιο μετά από ένα σαρδάμ στο λόγο. Η στιγμή που δεν είχες καταλάβει καν ότι κάποιος σε φωτογράφιζε.
μουσικοί γάμου…
χορός…
στη γιορτή με πολλά ντεσιμπέλ…
γαμήλιος στολισμός…
Το άσπρο και το μαύρο δεν λένε ψέματα.
Η φωτογραφία γάμου δεν είναι απλώς μια συλλογή από "όμορφες εικόνες". Είναι ένα ντοκουμέντο του τι έγινε στ’ αλήθεια.
Κι αυτό το "στ' αλήθεια", το ψάχνω με πάθος σε κάθε κάδρο μου. Ειδικά όταν φωτογραφίζω χωρίς το χρώμα.
Η έλλειψη χρώματος δεν σημαίνει φτώχεια· σημαίνει απόφαση. Να μην κρυφτείς πίσω από το ρετουσάρισμα. Να μη βασιστείς στα trends.
Σημαίνει να εμπιστευτείς τη δύναμη του βλέμματος, της σύνθεσης, της στιγμής.
στην προετοιμασία…
νυφικό παπούτσι…
εν αναμονή…
βέρες
Θεσσαλονίκη, Αθήνα, ή όπου υπάρχει μια ιστορία να ειπωθεί.
Είμαι φωτογράφος γάμου με βάση τη Θεσσαλονίκη, φωτογραφίζω όμως σε όλη την Ελλάδα. Κι είτε πρόκειται για έναν γάμο στο κέντρο της πόλης, είτε για μια αυθόρμητη τελετή στο βουνό, η προσέγγιση μου μένει η ίδια: ντοκιμαντερίστικη, ανεπιτήδευτη, ανθρώπινη.
Εκεί που πολλοί φωτογράφοι γάμου εστιάζουν στο “τέλειο φόντο”, εγώ εστιάζω στη στιγμή που δε θα ξαναέρθει.
Και εκεί, η ασπρόμαυρη φωτογραφία έχει τη δύναμη να ξεγυμνώνει την πραγματικότητα από κάθε ψέμα.
μια στιγμή ανύποτης χαράς…
αθέατοι ήρωες…
Όχι, δεν είναι καλύτερη η έγχρωμη ή η ασπρόμαυρη. Είναι απλώς διαφορετικές αλήθειες.
Δεν συγκρίνεται η μία με την άλλη. Ούτε υπάρχει σωστό και λάθος.
Η φωτογράφιση γάμου είναι ένα προσωπικό ταξίδι, και κάθε ζευγάρι το ζει αλλιώς. Άλλοι βλέπουν το γάμο τους σαν παραμύθι, άλλοι σαν πάρτι, άλλοι σαν κάτι ιερό.
Εγώ είμαι εκεί για να δω την ιστορία σας όπως είναι. Χωρίς να την φιλτράρω.
Και το ασπρόμαυρο, όταν το επιλέγω, δεν το κάνω για να φαίνομαι «καλλιτεχνικός». Το κάνω γιατί είναι ο μόνος τρόπος κάποιες φορές να πω την αλήθεια σας — καθαρά, άμεσα, χωρίς θόρυβο.
τα χέρια εκφράζουν συναισθήματα δυνατά…
dance, dance, dance…!
incoming…!
Η φωτογραφία γάμου είναι η μνήμη σου. Κι η μνήμη, καμιά φορά, θυμάται σε άσπρο και μαύρο.
Κάποιες από τις πιο δυνατές εικόνες της ζωής μας δεν τις θυμόμαστε με χρώματα. Τις θυμόμαστε με συναίσθημα. Με ένταση. Με την αντίθεση ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως.
Έτσι ακριβώς λειτουργεί και η φωτογραφία ντοκουμέντου.
Οπότε, την επόμενη φορά που θα δείτε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία γάμου και σας "χτυπήσει" κάτι μέσα σας, σταθείτε λίγο. Δεν είναι απλώς θέμα αισθητικής. Είναι θέμα αλήθειας.
